un

un¹ [ũ],

une [uun]

〈m., v.〉

1 één

♦voorbeelden:

1    〈spreekwoord〉 un(e) de perdu(e), dix de retrouvé(e)s • voor hem (haar), tien anderen

      ne faire ni une ni deux • geen moment aarzelen

      pas un(e) • geen (enkele)

      plus d'un • menigeen

      un à un, un par un • één voor één

      et d' un(e)! • dat is één!

      voilà une de ces bêtises! • is me dat weer een stommiteit!

      〈spreekwoord〉 quand il y en a pour un (deux, trois), il y en a pour deux (trois, quatre) 〈wanneer er genoeg is voor één (twee, drie), dan is er ook genoeg voor twee (drie, vier)〉

————————

un² [ũ],

une [uun]

I     〈bijvoeglijk naamwoord〉

1 één ⇒ een eenheid, een geheel vormend

♦voorbeelden:

1    c'est tout un • dat komt op hetzelfde neer

      la vérité est une • er is maar één waarheid

      ne faire qu'un • één geheel zijn, vormen

II   〈telwoord〉

1 één

2 〈onveranderlijk〉eerste ⇒ één

♦voorbeelden:

1    il est une heure • het is één uur

      le trente et un décembre • een en dertig december

  → avis, précaution

————————

un³ [ũ],

une [uun]

〈onbepaald voornaamwoord; ook m.〉

♦voorbeelden:

¶    un qui • iemand die

      un de ces jours • één dezer dagen

      ils s'injurient l' un l'autre • zij schelden elkaar uit

      l' un et l'autre • beiden

  → malheur

————————

un⁴ [ũ],

une [uun]

〈lidwoord〉

1 een

♦voorbeelden:

1    une fois, un jour • eens, op zekere dag

      un monsieur X • een zekere meneer X

      〈informeel〉 en pousser une (chanson) • een lied aanheffen

1. = une; m/f, adj

één

2. = une; art

een

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.